七生三字 เจ็ดชาติสามอักษร

อิงเสวี่ย หญิงสาวผู้เฝ้ารอความรักจากบุรุษผู้หนึ่งมายาวนานถึงหกชาติภาพ นางใช้ความสุข ความทุกข์ และความรุ่งเรืองแต่ครั้งอดีต ปิดบังความเศร้าโศกในส่วนลึกของจิตใจที่อ้างว้างเดียวดาย เพียงเพราะคำว่าไม่ควรคู่

“หิมะสีขาวล่องลอยพลิ้วไหวไปตามสายลม

จิตวิญญาณแปรเปลี่ยน ใจคนแปรผัน

หกชาติภพที่ความรักไม่สมหวัง แม้จะรักท่าน แต่ข้านั้นไม่คู่ควร”

ทว่าข้ายังคงเฝ้าคอยที่จะสบสายตาอันอ่อนโยนและอ้อมกอดอบอุ่นของท่านมาชั่วชีวิต

วันเวลาไม่เคยหยุดนิ่งแม้ครั้ง ความคิดถึงของข้าที่มีต่อท่านก็เช่นกัน

เฝ้ารอวันร่วมเรียงเคียงหมอน

กระทั่งชาติภพที่เจ็ดวนเวียนมาบรรจบกับเขาอีกครั้ง ทว่านางกลับลืมเลือนเรื่องราวทุกสิ่งอย่างที่เคยได้ผ่านมา 

ลิขิตฟ้ามิอาจฝ่า ชะตาฟ้ามิอาจฝืน หนึ่งคนที่เคยจดจำกลับหลงลืม หนึ่งคนที่ไม่เคยจดจำสิ่งใดได้กลับกลายเป็นผู้ที่เก็บเกี่ยวเรื่องราวที่ผ่านมาทั้งหกชาติภพแทน

เคราะห์รักที่พันธนาการคนทั้งสองเอาไว้จะสมหวังในชาติภพที่เจ็ดหรือไม่....นอกจากสวรรค์แล้วผู้ใดจะล่วงรู้ได้กัน